Rudy's ruimte

We zitten nog steeds in de rollercoaster bij Thomas van der Laan. De succesvolle man uit de vorige blog 143 is niet helemaal tevreden met het advies van Van der Laan. Hij voelt zich ongemakkelijk, hij is toch de alfa-man die de keuzes heeft, waarom dan het eerlijke verhaal vertellen zoals Thomas hem min of meer heeft aangeraden. Lucas, zo heet ie volgens AI, geeft zich niet gewonnen en wil toch wat meer voor zichzelf opkomen. Nee, hij is niet uit op liegen en bedriegen, dat zijn jouw woorden, hij wil het spel gewoon subtieler spelen, beetje mystiek en geheimpjes, dat heeft ie wel gelezen ooit. Hoe zou hij het gesprek met Claire dan moeten voeren, hoe zou het kunnen lopen? Claire is uiteraard op haar hoede na het lezen van de ‘Eindman’. Maar Lucas dus ook. Hij doet een omlulpoging.

Let op: don’t do this at home!

Quote van de dag: Of heb jij een stappenplan nodig?

Natuurlijk — hier volgt een script van een verleidelijke, zelfverzekerde man (laten we hem Lucas noemen) die een intelligente, Ketelaar-adepte (laten we haar Claire noemen) probeert te “omlullen”, oftewel: met charmante taal, strategische verwarring en subtiele manipulatie haar rationele alarmknoppen omzeilen — niet per se uit slechtheid, maar uit zelfgericht belang.

Let op: dit script is bewust dubbelzinnig. Het is niet bedoeld als voorbeeldgedrag, maar juist als inzicht in hoe taal en gedrag gebruikt kunnen worden om een ongelijkwaardige dynamiek te camoufleren.

🎭 Script: “Tussen Verbinding en Vrijheid”

Setting: Een sfeervolle wijnbar. Tweede of derde date. Claire is op haar hoede, Lucas voelt haar weerstand — en pakt zijn kans.

CLAIRE
(lachend, maar met lichte spanning)
“Ik vind je leuk, Lucas. Maar ik heb geen zin in iets vaags. Been there, done that.”

LUCAS
(glimlacht zacht, leunt iets dichterbij)
“Vast wel. Ik snap dat. En tegelijk: wat is er precies vaag aan wat wij nu voelen?”

CLAIRE
(recht)
“Dat is precies het punt. Gevoel is niet genoeg. Ik wil helderheid. Geen man die na vier maanden zegt: ‘Ik weet het eigenlijk nog steeds niet.’”

LUCAS
(ogen gefocust, toon warm)
“Maar Claire… weet jij het dan wél? Weet jij na drie avonden of ik degene ben met wie jij een leven wil bouwen?”

CLAIRE
“Misschien niet. Maar ik weet wél dat ik geen tijd wil verspillen aan iemand die daar sowieso geen ruimte voor heeft.”

LUCAS
(pauzeert, speelt met zijn glas)
“En stel… dat we juist omdat we niks beloven, alles kunnen ontdekken? Zonder rol, zonder verwachting. Gewoon jij en ik, zoals we echt zijn.”

CLAIRE
(achterdochtig)
“Klinkt als vrijheid voor jou. En onzekerheid voor mij.”

LUCAS
(buigt iets dichterbij, zachtere stem)
“Of misschien… is het vertrouwen. Dat we elkaar niet vastzetten. Maar elkaar kiezen. Steeds opnieuw. Omdat het klopt, niet omdat het moet.”

(pauze. Dan, subtiel smalend)
“Of heb jij een stappenplan nodig voordat je je hart opent?”

CLAIRE
(licht geraakt)
“Ik heb gewoon geleerd niet meer te investeren in half werk.”

LUCAS
(serieus nu, stem zakt)
“Half werk? Claire… ik zit hier. Ik luister. Ik voel je aan. Ik kijk verder dan je woorden. Is dat half werk? Of ben jij bang om los te laten?”

(lange blik)
“Ik vind je prachtig. Echt. Maar als ik nú moet beslissen over iets wat maanden nodig heeft om te ontstaan… dan is het niet vrij. Dan is het onderhandelen. En dat voelt… minder.”

CLAIRE
(stil. Hij heeft iets geraakt. Ze wil trouw blijven aan haar principes, maar voelt zich gezien.)

LUCAS
(zacht, bijna fluisterend)
“Als je wegloopt omdat ik je niks beloof, loop je misschien weg van wat écht is.”

🎭 Analyse: hoe werkt zijn ‘omlulpoging’?

⚠️ Belangrijk: waarom werkt dit?

Omdat veel vrouwen, zelfs rationele, gevoelig zijn voor:

• Taal die raakt aan authenticiteit en vrijheid.
• De illusie van “gevoelsdiepte” zonder daadwerkelijke commitment.
• Hun eigen twijfel: “Ben ik niet te kritisch?”