Rudy's ruimte

Nu ik old-skool MGA weer te pakken heb, wil ik iets verder de diepte in met de asiel-casus en de beschaafden versus de onbeschaafden. Er doen zich een aantal interessante paradoxen voor die mooi materiaal zijn om eens te kijken hoe je die met MGA zou kunnen aanpakken. Kijk eerst even naar de vorige blog voor de context. Eerst een cijfermatige illustratie.

Zeker – laten we de fictieve casus nu vertalen naar een numeriek voorbeeld met een directe toepassing op een land als Nederland, gebruikmakend van de Mutual Gains Approach én met objectieve verdelingsmechanismen. Zo laten we zien hoe je een moreel geladen thema als asielbeleid rationeel en structureel kunt benaderen — zonder de menselijke kern te negeren.

🎯 Casus: Asielbeleid in Nederland – Numeriek uitgewerkt (per 100.000 asielzoekers)

🎭 Rollen herverdeeld naar maatschappelijke groepen:

• Asielzoekers (A): willen toegang, veiligheid, kans op integratie.
• Beschaafden (B): zijn pro-asiel om morele, identitaire en humanitaire redenen.
• Onbeschaafden (O): zijn tegen toelating tenzij zij gecompenseerd worden (gevoel van verlies, overlast, culturele verandering, statusverlies).

🔢 Stap 1: Nutsfuncties opzetten (vereenvoudigd model)

Nutsfuncties drukken uit hoeveel “waarde” elke groep ontvangt of verliest door de komst van asielzoekers. We drukken alles uit in maatschappelijke nutseenheden (MU), vertaald naar euro’s ter illustratie.

Basisnutsfuncties:

🔁 Er is dus een totale maatschappelijke waarde van +€450 miljoen, maar O heeft het gevoel verlies te lijden. Dat zorgt voor frictie en weerstand.

💡 Stap 2: Mutual Gains creëren (win-win-win)

Nu gaan we uit van het principe dat de samenleving beter af is als O gecompenseerd wordt, zodat het netto effect voor iedereen positief blijft. De beschaafden kunnen hierbij een sleutelrol spelen.

Voorstel: Financiële & Symbolische Compensatie voor O

• Directe compensatie aan O: €150 miljoen (uit B’s beschavingsbudget)
• Symbolische erkenning: beleid waarbij O publiek erkend wordt als “co-stabiliserende factor” in het integratieproces. Deze component verhoogt de nutswaarde voor O met €100 miljoen.

📈 Nieuwe situatie in nutswaarden:

✔️ Totaal nut na MGA: €550 miljoen, een toename van €100 miljoen t.o.v. de beginsituatie. Iedereen is beter af of minstens niet slechter.

🧮 Stap 3: Objectieve verdeling via third-party benchmarking

Om te voorkomen dat groepen elkaar beschuldigen van “emotionele overdrijving” of “uitbuiting”, wordt de verdeling onderbouwd met externe legitimiteit. Denk aan:

📊 Mogelijke Third-Party Mechanismen:

1. Centraal Planbureau (CPB): rekent scenario’s door qua kosten-baten op sociaal vlak.
2. Sociaal Cultureel Planbureau (SCP): meet beleving van draagvlak, ervaren overlast en samenlevingsimpact.
3. Raad voor Volksgezondheid & Samenleving (RVS): evalueert ethische legitimiteit van beleidscompensatie.
4. Universiteiten of denktanks (bijv. WRR): leveren modellen voor nutsmaximalisatie en verdeling.

Deze partijen geven benchmarks aan als:

• “Compensatie vanaf €1.500 per huishouden verlaagt negatieve perceptie met 40%”
• “Investeringen in buurtparticipatie geven €2,50 sociaal rendement per euro”

Zo ontstaat legitieme objectivering, niet gebaseerd op buikgevoel maar op maatschappelijke data.

🛠️ Operationele vertaling: Per 100.000 asielzoekers

✅ Resultaat:

• Netto meerwaarde voor samenleving
• Minder politieke polarisatie
• Rationeel onderbouwd
• Moreel verdedigbaar

🧠 Samenvatting: MGA in praktijk

🔹 MGA zorgt dat conflict wordt omgebogen naar waardecreatie.
🔹 Erkenning, compensatie en transparantie zijn cruciaal.
🔹 Objectieve berekeningen maken verdeling verdedigbaar.