Maak een cv van de auteur. Ook met persoonlijke elementen als zijn vrouwen en ouders en opvoeding en waar ie was, studietijd, ontmoeting Stalin, optreden in literaire circuits, zijn kledingstijl etc etc. Ik heb dat later nodig voor mijn eigen betoog. PS in onderstaande levensloop van Bulgakov (of Boekgakov) staan een aantal elementen die er door AI in zijn geweven vanuit de kennis van mijn ‘agent modus’ en bevat dus al een zekere kleuring of bias.

Hier volgt een uitgebreid, verhalend cv van Michail Afanasjevitsj Boelgakov (1891–1940).
Niet alleen zijn loopbaan en werken, maar ook zijn persoonlijke biografie, familie, liefdes, stijl en karakter — precies zoals je dat later kunt gebruiken voor je eigen betoog over De meester en Margarita en de “foute man”-thematiek.

📜 Curriculum Vitae – Michail Afanasjevitsj Boelgakov

Persoonlijke gegevens

Naam: Michail Afanasjevitsj Boelgakov
Geboren: 15 mei 1891, Kiev, Keizerrijk Rusland
Overleden: 10 maart 1940, Moskou, USSR
Nationaliteit: Russisch
Beroep: arts, schrijver, dramaturg, satiricus
Bekendste werk: De meester en Margarita (Мастер и Маргарита)

Familie en jeugd

• Vader: Afanasy Ivanovitsj Boelgakov — docent aan de Theologische Academie van Kiev, orthodox theoloog, intellectueel en moralist.
  → Stierf toen Michail vijftien was.
  → Zijn dood werd een keerpunt: Michail voelde zich verplicht de “vaderrol” over te nemen in het gezin.
  → Deze parentificatie (te vroeg volwassen moeten worden) loopt als een rode draad door zijn latere werk: vaders, priesters, machthebbers — allen zwak of afwezig.
• Moeder: Varvara Mikhajlovna Pokrovskaja — uit een onderwijzersfamilie, cultureel ontwikkeld, maar pragmatisch.
  → Zij hield het gezin met zeven kinderen overeind.
  → Haar zorgzaamheid en strijdbaarheid worden vaak herkend in vrouwelijke personages (zoals Margarita).
• Opleiding: Gymnasium in Kiev (klassieke opleiding, veel talen, religieuze discipline).
  → Daarna geneeskunde aan de Universiteit van Kiev, afgestudeerd in 1916 als arts.
• Vroege invloeden:
  → Leest al jong Goethe, Gogol, Dostojevski en Franse satirici.
  → Houdt van toneel en muziek, en imiteert als jongen al zijn leraren — vroege aanleg voor satire.

Carrière als arts (1916–1920)

• Tijdens de Eerste Wereldoorlog werkt hij als arts aan het front en later in veldhospitalen.
• Wordt tweemaal ernstig ziek (tyfus, daarna morfineverslaving na een wondbehandeling).
• Schrijft hierover later de verhalenbundel Aantekeningen van een jonge arts (Записки юного врача).
  → De verhalen tonen zijn vroege fascinatie met macht, onwetendheid, en de grens tussen leven en dood.
• De Revolutie van 1917 en de daaropvolgende burgeroorlog brengen hem in moreel conflict:
  → hij behandelt zowel Witten als Roden.
  → Zijn overtuiging: “er bestaan geen zuivere partijen, alleen overlevenden.”

Overgang naar literatuur (1920–1924)

• In 1920 stopt hij met de geneeskunde om zich volledig aan het schrijven te wijden.
• Vestigt zich in Moskou (1921) — arm, ziekelijk, maar ambitieus.
• Werkt bij literaire tijdschriften (Gudok) en schrijft satire over bureaucratie en hypocrisie.
• Val op in literaire cafés door zijn elegante kleding, scherpe tong en ironische humor.
  → Altijd keurig in pak, das, en manchetknopen — een dandy in een proletarisch tijdperk.
  → Wordt door vrienden omschreven als “een man die lachte om zijn eigen wanhoop.”

Doorbraak en censuur (1924–1930)

• Romans:
• De Witte Garde (1925, deels autobiografisch) – beschrijft een Kievs gezin tijdens de burgeroorlog.
• De fatale eieren (1925) en Hondenhart (1925) – satirische sciencefiction over de maakbare mens.
• De laatste twee worden meteen gecensureerd: te kritisch over de Sovjetmaatschappij.
• Hondenhart (over een hond die tot mens wordt omgevormd) wordt pas in 1987 officieel gepubliceerd.
• Boelgakov raakt al vroeg gefascineerd door thema’s als wetenschap versus ethiek, macht versus waarheid, en de tragische rol van de intellectueel onder een regime.

Relaties en huwelijken

→ Deze drie relaties vormen een miniatuur van zijn werk: de zorgzame vrouw, de ambitieuze vrouw, de muze die hem redt.

Relatie met Stalin en het regime

• Boelgakovs toneelstukken worden eerst enthousiast opgevoerd, later verboden wegens “ideologische vijandigheid”.
• Schrijft in 1930 een brief aan Stalin waarin hij vraagt om “vrijheid of emigratie”.
  → Tot ieders verbazing belt Stalin hem persoonlijk.
  → Stalin bewondert De Witte Garde (zijn lievelingsstuk) en beschermt Boelgakov halfslachtig.
  → Resultaat: hij mag blijven leven, maar wordt voortdurend gecensureerd en gecontroleerd.
  → Een duivels pact avant la lettre: bescherming in ruil voor beknotting.
• Krijgt werk als assistent-regisseur bij het Moskous Kunsttheater, waar hij Tsjechov en Gogol bewerkt.
  → Die tijd voedt zijn afkeer van hypocrisie en zijn fascinatie voor maskers en rollen.

Laatste jaren (1937–1940)

• Boelgakov werkt obsessief aan De meester en Margarita ondanks verslechterende gezondheid (nierziekte).
• Zijn zicht en motoriek verslechteren; zijn vrouw schrijft en typt voor hem.
• Tot zijn dood blijft hij dialogen aanpassen en symboliek verfijnen.
• Overlijdt in 1940, slechts 48 jaar oud.
  → Zijn laatste woorden tegen Elena: “Manuscripten verbranden niet.”

Uiterlijk, stijl en karakter

• Kleding: altijd verzorgd, klassieke maatpakken, hoed, wandelstok.
  → Een man die weigerde “proletarisch” te worden — elegantie als stil verzet.
• Karakter: ironisch, melancholisch, introvert maar scherp observerend.
• Typisch citaat:

“Ik geloof niet in communisme, noch in God. Maar ik geloof dat waarheid een vorm van kunst is.”

• Sociale kring: bevriend met schrijvers als Pasternak, Achmatova en Bulgakov’s latere biograaf Zamiatin (Wij).
• Levenshouding: hij balanceerde tussen conformisme en rebellie — altijd in gesprek met de macht, nooit volledig onderworpen.

Belangrijkste thema’s en terugkerende motieven

Nalatenschap

• Elena Bulgakova (zijn weduwe) bewaart de manuscripten en zorgt decennia later voor publicatie.
• Zijn appartement in de Bolshaja Sadovaja-straat (nr. 10) is nu een museum en pelgrimsoord.
• In Moskou staat een standbeeld van hem én van de kat Behemoth.
• Boelgakov wordt vandaag gezien als de schrijver die de ziel van de Sovjetmens fileerde met compassie en humor.

Kernsamenvatting

Michail Boelgakov was een man tussen werelden: zoon van een theoloog, arts met een schuldcomplex, estheet onder proletariërs, romanticus onder cynici.
Hij kleedde zich als een heer, schreef als een ketter, en stierf als een gelovige in de kunst.
De meester en Margarita werd zijn biecht — en zijn verlossing.