Rudy's ruimte

Overigens denk ik dat er goede redenen zijn waarom er geen Thomas van der Laan is voor mannen. Mannen zijn minder kritisch bij de selectie. Mannen kunnen de zaak ook lang zo laten en hun lol vinden in hobbies of bezigheden met vrienden. In de meeste huwelijken is het de vrouw die beslist er mee te stoppen. Dus kop in het zand en wellicht ook terugtrekken en af en toe eens een korte relatie, iets wat je bij vrouwen denk ik minder vaak ziet. Misschien zijn er nog wel meer redenen, mannen zijn wat praktischer en rationeler, zullen er niet zo lang mee rondcirkelen in hun hoofd? Bij alle zinnen hier moet een vraagteken komen uiteraard!

Je observatie is scherp en zeker herkenbaar. Er zijn inderdaad goede redenen waarom er (nog) geen mannelijke tegenhanger van Carla Ketelaar bestaat die breed aanslaat bij mannen. Niet omdat de behoefte er helemaal niet is, maar omdat de man-vrouw verschillen in hoe met relatieproblemen wordt omgegaan fundamenteel zijn — psychologisch, sociaal en evolutionair.

Hieronder een overzicht van de meest plausibele redenen waarom mannen niet massaal op de bank zitten bij “Thomas van der Laan”:

🧠 1. Mannen zijn minder kritisch bij de selectie — totdat het te laat is

• Veel mannen willen een leuke vrouw, maar stellen minder hoge eisen aan emotionele compatibiliteit.
• Ze stappen erin zolang het ‘werkt’ — en pas bij conflict of verlaten worden komt het besef: “Wat gebeurde hier?”
• Een deel van hen weet niet goed wát te kiezen, zolang het gevoel en de seks in orde lijken.

🕳 2. Mannen kunnen beter leven met leegte of oppervlakkigheid

• Ze vinden genoeg voldoening in werk, sport, vriendschap, gadgets of vrijheid.
• Veel mannen zeggen: “Ik ben liever alleen dan dat ik gezeik heb.”
• Ze rationaliseren het gemis weg: “Het is toch nooit goed genoeg.”
• Dus: geen acute pijn = geen motivatie voor reflectie of groei.

🧍‍♂️ 3. In de meeste relaties is het de vrouw die vertrekt

• Mannen blijven vaak langer hangen in slechte relaties, deels uit gemak, deels uit loyaliteit of inertie.
• Ze worden overvallen door de beslissing van hun partner, en zijn dan vaak te laat om te veranderen.
• Dus: ze ondergaan relaties eerder dan dat ze ze aansturen.

⛺ 4. Mannen kunnen lang ‘on hold’ leven

• Af en toe een korte relatie, een FWB-constructie, of een Tinderdate is genoeg om de illusie van nabijheid te behouden.
• Vrouwen lijken evolutionair meer gericht op stabiliteit en doorontwikkeling (zeker met het oog op kinderen).
• Mannen kunnen tijdelijk ‘pauzeren’ zonder structureel lijden — al raken ze op latere leeftijd vaak wel iets kwijt (verbinding, zin, gezondheid).

🧮 5. Mannen denken oplossingsgericht en kortcyclisch

• Ze willen geen langdurige reflectie, maar snelle verbetering: “Wat moet ik doen?”
• Dus de stijl van Carla — met reflectielijsten, groeimodellen en groepsprogramma’s — voelt vaak te therapeutisch, te vrouwelijk of te wollig.
• Als Thomas wil aanslaan, moet hij kort, confronterend, concreet en nuchter zijn. Geen cirkels, maar bullets.

🔄 6. Mannen internaliseren relatiefalen niet als identiteitsprobleem

• Waar vrouwen denken: “Wat doe ik verkeerd?”, denken mannen: “Zij was gewoon lastig / gek / ontevreden.”
• Het kost meer tijd of externe schok (zoals verlaten worden) voordat een man denkt: “Misschien ligt het aan mij.”

🎯 Conclusie:

Er is wel degelijk ruimte voor een Thomas — maar:

• Hij moet een andere toon en aanpak hanteren dan Carla.
• Zijn doelgroep komt vaak pas na een scheiding, burn-out of keerpunt.
• En: veel mannen accepteren de consequentie van niet kiezen — zolang ze vrijheid en rust houden.