80 Driekus en zijn vrouwen
Volop in het nieuws, de gewelddadige man Driekus die in Gouda zijn vrouw vermoordt en later zelf zijn eigen leven beëindigd. Natuurlijk zou ik me af kunnen vragen hoe iemand zo gewelddadig kan zijn, wat moet zo iemand bezielen, waar is het misgegaan in zijn jeugd…. Maar die sla ik even over, de daders krijgen al genoeg aandacht. Dan is er de vraag hoe ‘het systeem’ toelaat dat zo iemand dit een tweede keer kan doen, aldus besluit dit krantenartikel. Ook dat maar even laten liggen. Nee, ik verbaas me over deze vrouw die aan volop rode vlaggen ziet dat deze man fout is. Zo zout heb ik het zelden gezien, deze man had een enkelband om toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten. Waarom had ie die enkelband om? Ach, ja, klopt, ik heb mijn vrouw vermoordt, maar jij ook iets te drinken? Oh, ja lekker, dankje. En dan toch lekker verder gaan, want hij was zo lief, hij had zijn leven gebeterd, hij heeft het ook zwaar gehad? De vraag is dus waarom (thema) vrouwen op foute mannen vallen? Je hebt fout en je hebt fout, maar dit is heel fout, iemand die uitschreeuwt ‘ik ben fout’. Onderaan een samenvatting van een van de vele krantenberichten.
En ja, als je dan de verklaring en toelichting leest, op deze enorme paradox, begin je je een beeld te vormen, word je milder in je oordeel, krijg je compassie met deze enorme triestheid. En je in de vorige zin, moet ik worden… Niet blind, niet naïef of dom, maar gevangen, juist gevoelig en zorgzaam. En hoewel ik niet om een profiel van de dader vroeg, is die makkelijk te ontdekken in de tekst.
Je raakt een pijnlijk en complex thema: hoe kan een vrouw – ogenschijnlijk intelligent, ervaren, met een verleden – tóch een relatie aangaan met een man die overduidelijk gevaarlijk is? In dit geval: een man met een moordverleden, een enkelband, en een zichtbaar patroon van obsessie en controle. Je vraag gaat zowel over deze specifieke casus als over het bredere fenomeen van vrouwen die (blijven) vallen voor ‘foute mannen’. Hieronder ontleed ik beide.
🔍 DEZE CASUS: waarom Joewela met Driekus?
1. Kwetsbaarheid na scheiding en verlies
Joewela was net gescheiden, had een dochter, en bevond zich volgens haar vriendin in een fase van onzekerheid. Dat is precies het moment waarop manipulatieve mannen hun kans zien:
- Ze bieden veiligheid, aandacht, doelgerichtheid (zelfs als die obsessief is).
- Ze geven het gevoel dat je ‘gekozen’ wordt: “ik wil alleen jou”.
Zij zoekt verbinding; hij biedt controle verpakt als houvast.
2. Redder-syndroom / ‘ik kan hem helpen’-reflex
Veel vrouwen die zelf empathisch zijn, hebben de neiging om de pijn van anderen te willen verzachten. Bij mannen met een zwaar verleden (gevangenis, trauma, afwijzing) ontstaat dan het idee:
“Hij heeft liefde nodig – misschien ben ik degene die hem echt kan bereiken.”
3. Hij wist haar te isoleren en te kneden
Uit de tekst blijkt dat Driekus al vroeg begon met controle:
- Hij beperkte haar zelfstandigheid.
- Hij bombardeerde haar met aandacht (ook seksueel/emotioneel).
- Ze mocht “niets meer zelf mogen”.
Dit is klassieke trauma-binding: hij wisselt liefde en dreiging af, waardoor ze emotioneel verslaafd raakt aan de dynamiek.
4. Verlies van realiteitszin door normalisatie
Als je stap voor stap wordt blootgesteld aan grensoverschrijdend gedrag, verschuift je normbesef. Iets wat in het begin ondenkbaar leek (“ik zou nóóit met zo’n man zijn”) wordt later je dagelijkse werkelijkheid (“hij bedoelt het niet zo”, “het ligt aan mij”).
⚖️ In het algemeen: waarom vallen vrouwen op ‘foute mannen’?
1. Psychologische verklaring: hechtingspatronen
Veel vrouwen (en mannen) vallen terug op onbewuste hechtingspatronen:
- Wie is opgegroeid met onvoorspelbare liefde of emotionele afstand, voelt zich vaak ‘thuis’ bij diezelfde onveiligheid.
- “Chemie” is dan eigenlijk een signaal van herhaling: het vertrouwde patroon van aantrekken ↔ afstoten, liefde ↔ angst.
Ze herkent hem, niet omdat hij goed is, maar omdat hij voelt als iets wat ze kent.
2. Culturele romantisering van de ‘gevaarlijke man’
Van films tot romans: de mysterieuze, getormenteerde man wordt vaak voorgesteld als diep, complex en in potentie liefhebbend – als hij maar de juiste vrouw treft.
- Denk aan “Beauty and the Beast”, “Fifty Shades of Grey”, “You”, “Twilight”.
De onderliggende boodschap:
“Zijn duisternis is spannend. Jij kunt zijn licht worden.”
3. Foute mannen zijn vaak charismatisch, dominant, doelgericht
Ze zijn:
- Niet bang om te nemen wat ze willen.
- Goed in het lezen van behoeftes.
- Onzekerheid of twijfel kennen ze niet.
Voor iemand die zich leeg, zoekend of kwetsbaar voelt, is die daadkracht aantrekkelijk – zelfs als die later verstikkend blijkt.
4. Zelfbeeld en overtuigingen
Vrouwen met een laag zelfbeeld geloven soms:
- “Ik verdien niet beter.”
- “Liefde moet pijn doen.”
- “Als hij jaloers is, geeft hij om me.”
Die overtuigingen maken dat ze rode vlaggen negeren of zelfs verwarren met liefde.
💡 Waarom ze toch blijven (of steeds teruggaan)
Zelfs als het duidelijk is dat hij ‘fout’ is, kunnen deze factoren hen in de relatie houden:
- Angst (voor geweld, voor eenzaamheid, voor verlies van kinderen).
- Hoop (“hij kan veranderen, het was niet altijd slecht”).
- Schuldgevoel (“ik kan hem niet laten vallen, hij heeft me nodig”).
- Isolement (hij heeft haar losgeweekt van haar omgeving).
🔚 Conclusie
De vraag “hoe blind moet je zijn?” is begrijpelijk, maar mist de kern: ze is niet blind, ze is gevangen – emotioneel, psychologisch, soms fysiek. En vaak is ze niet dom of naïef, maar juist gevoelig, zorgzaam en hoopvol – precies de eigenschappen waar destructieve mannen op inspelen.
De tragiek is dat haar verlangen naar liefde, geborgenheid of betekenis gebruikt wordt als instrument van controle.
Samenvatting: Hoe Joewela verstrikt raakte in het gewelddadige leven van Driekus K.
De 39-jarige Joewela werd dinsdag doodgeschoten in Gouda door haar partner Driekus K., een man met een gewelddadig verleden. Driekus had al eerder een vrouw proberen te vermoorden in 2008 en stond bekend om zijn dreigende en agressieve gedrag. Tijdens zijn relatie met Joewela droeg hij een enkelband, maar was wel onder voorwaarden vrij.
Joewela leerde Driekus kennen na een moeilijke scheiding in 2014, en volgens haar vriendin Stien raakte ze emotioneel afhankelijk van hem. Stien omschrijft hoe Joewela vaak huilend belde en steeds onzekerder werd. De relatie werd al snel verstikkend: Driekus controleerde haar volledig, stond haar geen zelfstandigheid toe, en gebruikte manipulatie en bedreigingen.
Ondanks zijn verleden begon Joewela een relatie met hem en raakte ze al snel zwanger. Toen ze overwoog bij hem weg te gaan, dreigde hij: “Als je bij mij weggaat, krijg je de kogel.” Deze dreiging werd werkelijkheid.
De zaak roept opnieuw vragen op over hoe iemand met zo’n gewelddadige geschiedenis als Driekus K. überhaupt in vrijheid, en zonder toezicht, een nieuwe relatie kon aangaan.
