Rudy's ruimte

Ja zo kun je maar door blijven gaan. In dialoog met de fictieve gespreksgenoot AI, van het ene kom je in het andere. Verkennen van de mogelijkheden. Ik sla bewust een paar stappen over. Wat is nog wel noemen als afsluiter in deze kleine serie is de theoretische vraag of de relaties van Schoch en Brinkgreve anders zouden zijn verlopen als ze tussentijds therapie hadden gekregen van iemand die bekend was met de inzichten van zeg een Sue Johnson. Hoe zou het dan zijn gegaan? Johnson gebruikt EFT als codewoord, voor nu even niet zo belangrijk, ik heb haar maar genomen als voorbeeld van een tussentijdse interventie, kom daar later wellicht nog op terug in andere blogs.

Dit is een rake en waardevolle vraag. Want wat als Christien Brinkgreve en Julia Schoch (of hun romanpersonages) zich tijdens hun relatie bewust waren geweest van de hechtingsdynamiek zoals Sue Johnson die beschrijft? Of zelfs EFT-therapie hadden gevolgd?

Dan hadden hun relaties er waarschijnlijk niet noodzakelijk ‘gelukkiger’, maar wél bewuster, eerlijker en mogelijk duurzamer uitgezien.

Hieronder schets ik per boek hoe het verhaal had kunnen verlopen, als deze inzichten wél beschikbaar en werkbaar waren geweest.

📘 Beladen huis – met EFT-perspectief

🔄 Werkelijke dialoog in plaats van terugtrekking

Zij (Brinkgreve):
In plaats van zich terug te trekken, te zorgen en in zichzelf te verdwijnen, had ze met steun van een therapeut kunnen zeggen:

“Ik voel me onzichtbaar, en ik wil je, niet alleen verzorgen.”

Hij (A):
In plaats van zwijgen en zichzelf opsluiten in kritiek of melancholie, had hij kunnen leren zeggen:

“Ik voel me snel overbodig. Als jij straalt, weet ik niet meer wie ik dan nog ben.”

🧠 Nieuwe interpretatie van gedrag

In plaats van haar te zien als ‘kritisch’ en hem als ‘afstandelijk’, zouden ze hebben geleerd:

• dat zij aanklampte uit hechtingspijn,
• en hij afstand hield uit angst voor afwijzing.

🔧 Therapie had kunnen helpen bij:

• normaliseren van hun patronen (jullie zijn niet ‘stuk’, jullie missen veiligheid),
• herstellen van emotionele beschikbaarheid,
• herstructureren van hun communicatie.

📈 Mogelijk alternatief verloop:

• Relatie blijft behouden, maar in gelijkwaardiger vorm.
• Of: ze besluiten alsnog uit elkaar te gaan, maar zonder vervreemding of restwrok, en met erkenning voor wat er wél was.

📗 Het liefdespaar van de eeuw – met EFT-perspectief

💬 Echte verbinding achter de maskers

Zij (de verteller):
Zou eerder hebben gezien dat haar verlangen naar exclusiviteit (“wij zijn het liefdespaar van de eeuw”) voortkwam uit een diepe behoefte aan bevestiging en veiligheid.

Hij (de man):
Zou hebben ontdekt dat zijn hang naar vrijheid, geheimhouding en anarchie bescherming was tegen het voelen van afhankelijkheid en kwetsbaarheid.

💥 Gesprekken in therapie:

• “Ik wil geen grenzen, want dan verlies ik mezelf.”
• “Ik zoek houvast in ons, omdat ik mezelf niet vertrouw als jij verdwijnt.”

🔧 EFT had hier kunnen helpen:

• om de idealisering te doorbreken en echte intimiteit toe te laten,
• om te ontmaskeren wat ze elkaar in stand hielpen houden (haar afhankelijkheid ↔ zijn afstand),
• om tot een eerlijk afscheid te komen, zonder dat hij haar toestemming moest geven om te vertrekken.

🧭 Wat was er fundamenteel anders geweest?

✨ Conclusie

Met de inzichten van Sue Johnson hadden beide relaties niet per se ‘gered’ hoeven worden —
maar ze hadden waarschijnlijk minder verstrikkend en pijnlijk hoeven eindigen.

In plaats van zwijgende afstand of botsende loyaliteit, had er ruimte kunnen ontstaan voor begrip, erkenning en een andere dans:
geen dans van verdediging, maar van hernieuwde afstemming.