Rudy's ruimte

Het is verleidelijk. Wat zou @kanttekeningen aka Jos van de huidige woningmarkt vinden? Het is een ingewikkeld verhaal, wederom, gevolg van decennia-lange ontwikkelingen. Gewoon bijbouwen? Was het maar zo simpel. Het heeft ook te maken met de bevoordeling die huizenbezitters hebben via de rente-aftrek, waardoor schuld aangaan financieel aantrekkelijk wordt. Ik kan de verleiding niet weerstaan en wil weten waar dit pad me brengt. De analyse zal ongemakkelijk zijn, moet ik het hier zo herhalen door het op te schrijven, voor mij een dilemma, ik kom er nog op terug.

Op basis van de stijl, thematiek en retoriek van de auteur van Kanttekeningen kunnen we met grote betrouwbaarheid reconstrueren hoe hij de huidige woningmarktproblematiek zou analyseren. Zijn aanpak is systemisch, ontmaskerend en gericht op belangenstructuren in plaats van op oppervlakkige symptomen of morele framing.

Hieronder vind je zijn vermoedelijke analyse in de vorm die hij zelf zou kiezen: scherp, gelaagd en niet bang voor ongemakkelijke conclusies.

🏠 De woningmarkt volgens Kanttekeningen: geen markt, maar macht

1. 📉 Het tekort is geen fout, maar een functie

“Dat er een woningtekort is, is geen tragisch bijproduct van falend beleid — het is een verdienmodel. Schaarste voedt prijsstijging, en prijsstijging voedt vermogens.”

• Er is structureel te weinig gebouwd, maar niet omdat dat niet kan.
• Beperkingen (stikstof, procedures, bestemmingsplannen) worden actief in stand gehouden of ingezet als politieke hefboom.
• De auteur zou spreken van geënsceneerde schaarste: een systeem waarin het tekort functioneel is voor wie bezit.

2. 🏦 De woning is geen recht, maar een financieel product

“Wonen is veranderd van levensbehoefte in speculatief eigendom — met hypotheken als stille motor.”

• De woningmarkt is financieel geïnstrumentaliseerd: huizen worden gezien als belegging, niet als onderdak.
• Fiscale regelingen (hypotheekrenteaftrek), lage rentes, en vermogensongelijkheid versterken de kloof tussen bezitters en afhankelijken.
• Starters zijn geen burgers met woonrecht, maar klanten op de schuldenmarkt.

3. 🧱 De elite woont al — en beslist over wie mag volgen

“Besluitvorming over woningbouw komt van mensen die niet afhankelijk zijn van woningbouw.”

• Gemeenteraden, vastgoedinvesteerders, ambtenaren, en projectontwikkelaars behoren zelf tot de woongarantieklasse.
• Er is weinig urgentie om structureel te hervormen, omdat de woningmarkt hen stabiliteit en waardegroei oplevert.

4. 📺 Media: framing als schuldvraag

“De media zoeken de schuld bij ‘regels’, ‘boze boeren’, ‘vluchtelingen’, ‘bouwvakkers tekort’. Alles, behalve bij het systeem.”

• De framing van de woningmarkt draait om tekorten, procedures, uitvoeringsproblemen.
• Weinig aandacht voor het feit dat het beleid systematisch huizenbouw heeft afgestemd op financiële logica, niet maatschappelijke noodzaak.

5. 🔄 De werkende burger als hefboom, niet als doelgroep

“De middenklasse wordt uitgeperst tussen koop onmogelijk en huur onbetaalbaar — en dat is geen systeemfout, maar -structuur.”

• De werkende burger mag huren tegen marktprijs of kopen tegen schulden.
• Er is geen politieke meerderheid voor structurele huurmatiging, hervorming van grondspeculatie of fiscalisering van overwaarde.

6. 📌 Verwachte conclusie

De auteur zou concluderen dat de woningmarkt niet disfunctioneert, maar precies doet waarvoor hij stilzwijgend is ontworpen:

• Kapitaalaccumulatie via stenen
• Risicoverschuiving naar jonge generaties
• Politiek gestuurde schaarste
• En een mediaframe dat het debat op afstand houdt van belangen en macht

📌 “Er is geen woningcrisis. Er is een woningstrategie — en jij hoort daar niet bij.”