2 Waarom vinden zoveel slimme vrouwen geen man (meer)?
Het is een fenomeen waar je moeilijk omheen kunt als je een beetje om je heen kijkt — of luistert naar de podcasts van Carla Ketelaar: de grote groep hoogopgeleide, zelfstandige vrouwen die de liefde maar niet lijken te vinden. Vrouwen met een mooie carrière, een goed leven, een netwerk, een hobby of vijf — maar zonder partner. Niet omdat ze dat per se zo willen, maar omdat het gewoon niet lukt.
Volgens Ketelaar — en ik denk dat ze een punt heeft — ligt dat niet aan het aanbod, maar aan de manier waarop deze vrouwen naar zichzelf én naar mannen kijken.
De prins op het witte paard is met pensioen
Veel van deze vrouwen zijn begin 50, soms ouder. Ze hebben een rugzak, net als iedereen, en zijn inmiddels ervaringsdeskundig in het leven. En toch leeft er vaak nog een beeld van de liefde dat eerder thuishoort in een romantische film dan in de realiteit van een Tinder-profiel op latere leeftijd.
De “prins op het witte paard” is nog springlevend in hun hoofd, al is het paard al jaren op stal gezet. Deze ideale man is succesvol, aantrekkelijk, emotioneel beschikbaar, gevoelig én praktisch, wil zich binden, heeft geen bagage, geen exen die lastig doen, en liefst ook nog een leuk vakantiehuisje in Zuid-Frankrijk. En dan het liefst ook nog een klik op alle fronten, meteen. Tja.
De foute man ruikt dit feilloos
Het tragische is dat deze vrouwen — vaak onbewust — precies de verkeerde man aantrekken. De charismatische man die net iets te losjes in het leven staat, geen plannen wil maken, of zich niet écht wil binden. Hij weet precies hoe hij indruk moet maken. Hij is beschikbaar… maar alleen in de schijn. En als hij weer vertrekt (en dat doet hij altijd), bevestigt hij voor haar wat ze al vreesde: “Er zijn geen échte mannen meer. Ik ben er weer ingetrapt.”
Waarop de lat nóg hoger komt te liggen. De eisenlijst groeit. De zoektocht wordt strakker, krampachtiger, gefilterder. En de kans op een spontane ontmoeting met een gewone, lieve man — die misschien niet alle vakjes aankruist maar wél echt beschikbaar is — daalt tot bijna nul.
Realisme als kans
Carla Ketelaar zegt het onverbloemd: veel vrouwen hebben een onrealistisch zelfbeeld. Ze kijken nog met de ogen van hun 35-jarige ik, terwijl de buitenwereld inmiddels iets anders ziet. En dat doet zeer. Want het betekent ook: erkennen dat je ouder bent geworden, dat de tijd niet stilstaat, en dat je misschien zelf ook niet meer op de markt bent zoals vroeger.
Maar daar ligt ook de opening. In plaats van gefrustreerd blijven zoeken naar iets wat niet meer bestaat, kun je de bril bijstellen. Open je ogen voor wie je bent geworden én voor wie er wél past bij de fase waarin je nu leeft.
Mijn eigen kanttekening
Wat ik interessant vind in Ketelaars benadering, is hoe zij de verantwoordelijkheid teruglegt bij de vrouw. Niet in de zin van: “Je doet het verkeerd,” maar eerder: “Durf eerlijk te kijken.” Dat is pijnlijk, maar ook bevrijdend. Zelf denk ik dat die eerlijkheid de enige echte sleutel is. Niet nóg een profiel aanpassen of nóg beter zoeken, maar juist: stoppen met zoeken en beginnen met zien. Ook — of misschien juist — in de spiegel.
Eerder had ik dit al:
Maak een illustratie voor bij een blog die ik moet schrijven. Het verhaal is gebaseerd op de inzichten van Carla Ketelaar, zie haar site en podcasts. De strekking van haar betogen is volgens mij dat er nogal veel hoogopgeleide vrouwen zijn die niet meer aan de man komen. Althans niet zoals ze het nu aanpakken. Ze stellen te veel eisen en kijken naar de verkeerde dingen. Eigenlijk hebben ze ook geen reeel beeld meer van zichzelf, dat ze ouder zijn geworden en zelf ook minder eisen kunnen stellen. Ze geloven nog te veel in de prins op het witte paard, kijken te veel naar zwijmelfilms. En dan vallen ze op de foute man, een man die het zich kan permitteren zich losjes op te stellen, zich niet wil binden en dus onbetrouwbaar zal zijn en het beeld van teleurstelling bij deze vrouw zal bevestigen. Waardoor deze vrouwen nog weer meer eisen gaan stellen en nog weer minder kans maken de juiste te treffen. Ik ben benieuwd. Laat de foute man naar voren komen, de hoogopgeleide vrouw die een achterhaald beeld van zichzelf en de ideale man in haar hoofd heeft.
